Feiten :
Een persoon afkomstig uit Mali dient op 7 maart 2019 een volgend verzoek internationale bescherming in dat, onder andere, gebaseerd is op zijn psychische kwetsbaarheid en HIV. Het Commissariaat Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS) verklaart het verzoek op 17 januari 2020 onontvankelijk. Meneer dient tegen deze beslissing een beroep in bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RvV) op 27 januari 2020. De RvV vernietigt de beslissing van het CGVS. Hierna verklaart het CGVS het verzoek ontvankelijk, maar weigert de vluchtelingenstatus of subsidiaire bescherming toe te kennen. Meneer dient hiertegen een beroep in op 10 november 2022 bij de RvV.
Discussie
Verzoeker haalt in zijn dossier aan dat hij vreest dat hij bij een terugkeer naar Mali zal gestigmatiseerd en benadeeld zal worden omwille van zijn psychiatrische problematiek. Daarnaast vreest hij ook dat hij gediscrimineerd zal worden omwille van zijn status als persoon met HIV. De RvV stelt tijdens de zitting vast dat de mentale problematiek van meneer zeer ernstig is. Daarnaast constateert de rechter uit de medische documenten dat meneer continue en regelmatige psychologische begeleiding nodig heeft in zijn dagelijks leven. Volgens de RvV is er op basis van de aangehaalde documenten duidelijk dat personen met HIV en een ernstige psychiatrische problematiek kunnen beschouwd worden als een ’sociale groep’, zoals vooropgesteld in het Verdrag van Génève. Aldus besluit de RvV dat meneer een gegronde vrees heeft om als lid van deze sociale groep slachtoffer te worden van stigmatisering, maatschappelijke uitsluiting, discriminatie, vooroordelen en een slechte behandeling in Mali. De RvV beslist om verzoeker de vluchtelingenstatus toe te kennen.
